Wist u dat Denis Meyers de kleinzoon is van Lucien De Roeck, aan wie we het embleem van de Wereldtentoonstelling van Brussel in 1958 te danken hebben, dat aan de basis van de atoomstijl ligt?
De 41-jarige kunstenaar omschrijft zichzelf weleens als een typograaf. “De appel valt nooit ver van de boom” lacht hij. “Zonder het te weten studeerde ik hetzelfde als hij.”
Het is zijn landgenoot, Jean-Luc Moerman, die hem in zijn eerste studiejaar bij de street art bracht. “Hij heeft mij heel wat inzichten bijgebracht maar de echte trigger, waardoor ik mij alleen nog met mijn eigen creaties bezighoud, is ongetwijfeld Remember/Souvenir.”
Dit 18 maanden durende project, dat een gebouw van 20.000 m2 besloeg, plaatste de kunstenaar uit Doornik in de schijnwerpers. “Meteen na de opening, die door meer dan 3.500 mensen werd bijgewoond, gebeurde er iets. Het publiek kon zich niet voorstellen dat ik m2 per m2 was te werk gegaan; de bezoekers zagen een geheel, een samenhangend geheel. Sommigen huilden, anderen waren sprakeloos. Het gaat ook om de kracht van de woorden die hij in zijn werk veelvuldig gebruikt. De onvervoegde werkwoorden die ik daar vooral had geplaatst om mijzelf van bepaalde persoonlijke kwellingen te bevrijden kon iedereen zich toe-eigenen. Iedereen kon zich erin terugvinden. Het kostte me veel tijd om te beseffen wat ik had bereikt en hoe dit het publiek kon beïnvloeden.” Toen hij na afloop van het project, de 80 ton zware bulldozer bestuurde die de eerste muren van het gebouw neerhaalde, kon de kunstenaar moeiteloos afscheid nemen van dit gedenkwaardige project.
Denis Meyers
In zijn werk smelten het eeuwige en het tijdelijke moeiteloos samen, zoals het fresco in Shanghai, dat de dag na zijn installatie werd vernield. De veelzijdige kunstenaar interesseert zich ook voor andere kunstvormen zoals beeldhouwkunst, juwelen, gastronomie, choreografie of enscenering.
“Deze diversiteit is een enorme stimulans. Ik hou van het idee dat er achter elke kunstenaar een vakman schuilt die zich voortdurend in vraag kan stellen, opnieuw kan leren, zichzelf opnieuw kan uitvinden.”
Denis Meyer werkt momenteel aan monumentale beeldhouwwerken rond gezichten. Hij is ook gestart met bodypainting.
“Dit vloeit voor uit een project van Éric Ceccarini waaraan ik heb deelgenomen en dat me erg heeft geraakt. Ik zou het verhaal van deze mensen door middel van woorden op modellen van verschillende leeftijden en herkomst willen neerschrijven. Het idee is natuurlijk om wat de maatschappij aan vrouwen oplegt aan te kaarten, maar niet alleen.”
