De Marokkaanse kunstenaar Mouad El Bissaoui was als winnaar van de 8e Eeckman Prize, uitgereikt in het kader van de Brussels Drawing Fair in oktober 2024, de verrassing van de laatste editie van Art on Paper. El Bissaoui tekent en beeldhouwt met… houtskool. “Ik begon de mogelijkheden van houtskool te verkennen tijdens een project waarin ik de symbolische relatie tussen het schaakspel en politiek geweld onderzocht, legt hij uit. Op een pion — een stuk dat ontworpen is voor het spel — heb ik de sporen van echt geweld afgebeeld om de dialectiek te suggereren tussen spel en ernst in de politieke actie waaruit geweld voortkomt. Dat is waar mijn praktijk met houtskool vandaan komt: een proces dat begint met het snijden van houten pionnen die vervolgens worden verkoold totdat het massa’s koolstof worden die op pionnen lijken.”
Sindsdien heeft hij een multidisciplinair oeuvre ontwikkeld gebaseerd op verdwijning, herinnering en transformatie, met een poëzie die getint is door filosofie. De jury prees zijn werk unaniem: “in plaats van te veroordelen, stelt hij de problemen en tragedies in verband met immigratie juist ter discussie. Zijn poëtische werk onthult de ziel van een pacifist. Ondanks zijn jonge leeftijd getuigt zijn kunst van een opmerkelijke rijpheid en toewijding, wat hem unanieme erkenning voor zijn talent heeft opgeleverd.”
Mouad El Bissaoui
“Mijn artistieke ontwikkeling begon op de middelbare school met een diepe fascinatie voor hedendaagse Arabische poëzie en de suggestieve kracht van poëtische beelden toegepast op sociale en politieke kwesties,” zegt de kunstenaar die in 2022 afstudeerde aan het Institut National des Beaux-Arts in Tétouan. In hetzelfde jaar ontving hij de Mustaqbal prijs voor jonge hedendaagse kunstenaars in Marokko, uitgereikt door de TGCC-stichting voor kunst en cultuur. Deze onderscheiding opende voor hem de deur naar instellingen zoals de Montresso Foundation, het Frans Instituut, Centraal 88 en de SAFFCA-stichting in Brussel.
Hij wordt gevoed door symbolische talen en conceptuele benaderingen en geeft toe diepgaand te zijn beïnvloed door kunstenaars als Yoko Ono, Chantal Akerman, Mona Hatoum, Younès Rahmoun en Adel Abdessemed, maar ook M’barek Bouhchichi en Eric van Hove. “Ik ben ook geïnteresseerd in de filosofieën van conceptuele kunst en praktijken die noties van geheugen, verplaatsing en grenzen onderzoeken.” Tekenen, dat een sleutelrol speelt in zijn praktijk, is zijn belangrijkste instrument voor reflectie en observatie. “Het is vanuit het tekenen dat andere media — installatie, beeldhouwkunst, performance of bewegend beeld — zich ontwikkelen. Ik zie het als ruimte voor experimenten waar plastische gedachten worden geweven. De Eeckman Prijs is een echte aanmoediging om hiermee door te gaan, vooral in het tekenen, dat een essentiële plaats blijft innemen tussen mijn andere vormen van artistieke expressie.”
Onlangs in residentie bij de galerie African Arty in Casablanca, ontwikkelt hij momenteel een oeuvre “dat schommelt tussen tekenen en installeren”, ter voorbereiding op een tentoonstelling in samenwerking met de Bank Al-Maghrib Foundation. Hij legt uit: “dit project verkent de expressieve kracht van grijstinten, als metafoor voor as — de ultieme staat van verbranding. Grijs wordt op deze manier een plastische taal om na te denken over transformatie, uitwissing en sporen.” Hierna zal hij nog een jaar met zijn galerie in de regio Aït Ziyad in residentie verblijven, vlak bij Marrakesh in het Atlasgebergte, voor een ander project rondom water. Dit gebied staat namelijk bekend om de bouw van de grootste dam in de regio, die leidde tot de ontheemding van duizenden inwoners. “Via deze residentie zal ik proberen de dualiteit van water — een vitale maar ook destructieve kracht — te bevragen aan de hand van de geschiedenis van conflicten en landschappelijke transformaties die het in dit gebied heeft veroorzaakt.” De menselijke conditie wordt zo, steeds opnieuw, gezien door de ogen van een jonge poëtische humanist.
Instagram-account: @mouad_elbissaoui
