Poëzie in steen. In zijn monumentale sculpturen en mixed-media-installaties heeft Laurent Pernot een contemplatief universum ontwikkeld dat hiërarchieën van genre en vorm negeert. Laurent Pernot, geboren in 1980, studeerde fotografie en deed zijn eerste professionele ervaringen op. Vervolgens studeerde hij aan Paris VIII, waar hij in 2002 een master in fotografie en multimedia behaalde, voordat hij in dienst trad bij Le Fresnoy, het veeleisende nationale atelier voor hedendaagse kunst in Tourcoing. “Ik heb me altijd meer aangetrokken gevoeld tot het proces van het creëren van beelden dan tot de opdracht zelf,” zegt hij. “Op de universiteit was het gebied van de kunst breder dan dat van de fotografie en haar geschiedenis. Daar werd ik me bewust van hedendaagse creatie. Toen ik eenmaal was aangenomen in Le Fresnoy, wilde ik mijn fotografische praktijk voortzetten door het een beetje verder te duwen in de richting van cinema en video-installatie.” Gedurende verschillende jaren verbleef hij in het buitenland, in Azië, Noord-Europa en Canada, waar hij “verschillende onderzoeksgolven” ontwikkelde. “Toen ik terugkwam in Parijs, wilde ik mijn eigen studio hebben en werken met nieuwe materialen, experimenteren met verschillende technieken en vormen. Op dat moment breidde mijn praktijk zich echt uit.”
Laurent Pernot
Hij ontwikkelde een gevarieerd repertoire met video, installatie, fotografie, licht en beeldhouwkunst, maar ook met schrijven. “Schrijven is altijd de kern van mijn projecten geweest. Ik heb geput uit filosofie, literatuur en poëzie. Woorden en taal zijn steeds belangrijker geworden in mijn creaties en ik ben tekstmateriaal gaan gebruiken als vorm, als beeld. Poëtisch schrijven kan bijvoorbeeld worden gebruikt om complexe gedachten te vertalen of te herschrijven, soms met slechts een paar woorden.” Met meer dan dertig solotentoonstellingen op zijn naam heeft hij ook deelgenomen aan talrijke groepstentoonstellingen in culturele instellingen zoals het Centre Pompidou, het Louvre Lens en het Palais de Tokyo, evenals beurzen zoals ART021 Shanghai en, meer recentelijk, Art Paris.
Copyright Laurent Pernot Photographie Louvre Lens F. Iovino
“Als je een jonge kunstenaar bent zoals ik — en vooral als je de kunstwereld vrij laat ontdekt, tijdens of na je studie zoals ik — moet je vrij snel in beweging komen. En om dat te doen, moet je je verlangens in de praktijk brengen zonder jezelf al te veel vragen te stellen over of het echt de juiste weg is, of het echt een beslissende of essentiële keuze is, enzovoort. Vervolgens leidt elk project vaak tot een ander. Er is een soort continuïteit die zich in de loop van de tijd geleidelijk opbouwt.”
De werken van Laurent Pernot, die soms midden in de natuur worden geïnstalleerd of onverwacht op een historische gevel worden onthuld, roepen vaak onze relatie met tijd op, zowel lang als vluchtig, en met het geheugen. “Ik ben gevoelig voor wat ik melancholie zou willen noemen, een zachte en vreugdevolle vorm van melancholie. Ik ben alleen geïnteresseerd in het heden, niet in heimwee naar het verleden en spijt. Voor mij is het een soort tederheid ten opzichte van wat we vandaag ervaren, onze relatie met levende dingen, de paradoxen van onze relatie met de wereld.” In het kader van het programma Mondes nouveaux heeft Laurent Pernot een reeks projecten bedacht voor het Centre des monuments nationaux, “die de fysieke ervaring van kunst en de ervaring van de natuur samenbrengen.”
Je me souviens (I remember)_By Laurent Pernot
Op het Domaine de Saint-Cloud onthult zijn sculptuur Je me souviens half verzonken letters in natuursteen van Haims in een zwembad. “Ik zie geen verschil tussen een video, een lichtstuk of een schilderij,” zegt de kunstenaar, die momenteel werkt aan een andere monumentale sculptuur voor de openbare ruimte. “Voor mij gaat het allemaal om een zintuiglijke ervaring, soms spiritueel of meer intellectueel, afhankelijk van de interpretatie. Deze werken zijn media die de verbeelding prikkelen en ons de werkelijkheid anders laten zien.”
