Het is zowat de agora van de stichtingen. Sinds zijn oprichting in 2014 heeft de World Art Foundations ongeveer 350 particuliere kunststichtingen van over de hele wereld samengebracht om zo een netwerk te vormen en synergieën te creëren, aldus de directeur, Clare Hindle: “Dankzij hun lidmaatschap kunnen alle aangesloten Art Foundations samen evolueren op basis van gemeenschappelijke doelen en gedeelde waarden. Het Art Foundations Program versterkt de overdracht van vaardigheden en ervaringen en biedt onze leden de mogelijkheid om in de toekomst samen te werken.”

De lijst is indrukwekkend. Dit internationale netwerk bestaat onder andere uit de Stichting Maeght, de Stichting PHI, de Stichting Henry Moore of de Stichting Cartier. Hun doel? Hun missies, kunstcollecties en educatieve programma’s bekend maken bij een breder publiek dan de gebruikelijke bezoekers. “Op het online platform dat we in 2020 hebben opgezet komen heel wat thema’s aan bod,” legt de WAF-directeur uit. “We zijn (verbaasd en: weg) verheugd over hoe snel onze leden zich dit programma eigen hebben gemaakt.”

De oprichters van de WAF: Helena Stork, Peter Deckers & Vicente Todolí tijdens het interview van de artistiek directeur van Pirelli HangarBicocca, Milaan, midden in Anselm Kiefer’s permanente installatie ‘Seven Heavenly Palaces’

Deze hub doet denken aan Russische poppen. Aan de oorsprong van dit internationale project ligt immers ook een stichting zonder winstoogmerk. In 2007 besloten de kunstenaar en galeriehouder Herman Krikhaar en zijn echtgenote, de kunsthistorica Helena Stork de Herman Krikhaar Foundation op te richten.

Met de steun van Peter Deckers, directeur en curator van prestigieuze culturele instellingen, kwamen zij tot het besef dat alle mensen die de sprong waagden om een particuliere kunststichting op te zetten, gedreven werden door een gezamenlijke passie. Het enige wat ontbrak was een platform om hen samen te brengen. “Het project is opgezet door twee bijzondere mensen die al ervaring hadden met het runnen van hun eigen stichting” voegt Clare Hindle hieraan toe. “Het netwerk van deze stichtingen, die zij beschouwen als een archipel van geïsoleerde eilanden, werd zeer snel door hen opgezet.”

Elke maand zet het WAF-platform drie van de bij hen aangesloten stichtingen in de schijnwerpers, onder meer door een online tv-programma dat bestaat uit interviews met de oprichters en directeurs van de instellingen, maar ook met kunstenaars en architecten. We komen er Adeline von Fürstenberg, Bernar Venet of Bice Curiger, directeur van de Vincent Van Gogh Stichting in Arles tegen.

“We praten over hun visies, hun beweegredenen, de belangrijkste kunstwerken die ze bewaren en hun plannen voor de toekomst,” aldus Clare Hindle. “Het is een unieke manier om hun passie en hun collectie met het publiek te delen.”