©Lorraine Wauters
Deze unieke school is ontstaan uit een belofte. Oprichtster Benjamine De Cloedt deed deze belofte aan haar te vroeg overleden zus, met wie ze de droom deelde om een dansschool te openen. Haar andere inspiratiebron was haar dochter, “die het huis verliet toen ze 11 was om een pupil bij de opera te worden, vertelt ze. Ik besefte dat ballet, zij het klassiek of hedendaags, iets buitengewoons was, maar ook dat de fysieke en mentale tegenslagen erg zwaar konden zijn,” zegt Benjamine De Cloedt. “Dat bracht me op het idee om een alternatieve balletschool te openen in de Franstalige wereld. We hebben er immers al één in Antwerpen, maar nog geen in Wallonië.”
Benjamine De Cloedt ©Lorraine Wauters
Samen met Damien Comeliau besloot ze de Mosa Balletschool op te richten. In 2018 viel ze voor de charme van het voormalige hoofdkantoor van de Nationale Bank in Luik, op een steenworp afstand van de Opera. Het gebouw van 10.000 m2, uitgebreid tot 12.000 m2, bood met de edele materialen uit de jaren 1960 een weelderig decor: panelen van Amerikaans notenhout, arabescato marmer, en grote bewaarde kluisdeuren. De aankoop en renovatie van het gebouw werden gefinancierd uit het persoonlijk vermogen. De in 2022 geopende vernieuwde inrichting kan zich meten met de beste internationale scholen: 12 dansstudio’s, auditorium, ziekenboeg, restaurant, dokterspraktijk, internaat, bibliotheek… “Ik wilde dat het een compleet geheel zou zijn,” zegt de oprichtster, die daarvoor gebruik heeft gemaakt van haar ervaring als binnenhuisarchitecte.
De artistiek directeur van de school is Olivier Patey, voormalig eerste danser van de Opera van Parijs. De Belgische Wilfried Jacobs, voormalig eerste danser van het Fins Nationaal Ballet, is de pedagogisch directeur. Maar de ambitie van de school reikt verder dan een mooi gebouw of docenten van hoog niveau. Benjamine De Cloedt wil Mosa naar de top vijf van de wereld brengen. En daar grijpt ze alle mogelijke kansen voor. Haar prioriteit? Haar drie fundamentele waarden luid en duidelijk verdedigen: uitmuntendheid, welwillendheid en samenwerking. “In topsport op topniveau worden welwillendheid en samenwerking niet altijd toegepast zoals het zou moeten,” benadrukt de oprichtster. Het andere fundamentele principe dat deze atypische school definieert, is de maatschappelijke rol.
©Lorraine Wauters
Naast de eliteopleiding ontwikkelt de school “Quand on Danse”, een sociaal en therapeutisch programma waarbij studenten en medewerkers deelnemen aan workshops voor kwetsbare groepen: patiënten met degeneratieve ziektes of kanker, jongeren met een handicap, ouderen of mensen uit achterstandsmilieus, etc. “Deze workshops worden drie of vier keer per maand georganiseerd. Het is daarbij niet onze bedoeling om de specialisten te vervangen, maar juist om als bemiddelaar op te treden tussen de medische wereld, ziekenhuizen, verenigingen, bejaardentehuizen, enz. We zijn een online platform aan het ontwikkelen waarmee mensen danstherapie of aangepaste danssessies kunnen vinden, een beetje zoals Booking.com,” legt de oprichtster uit. Dankzij partnerschappen in Frankrijk, Duitsland en Nederland strekt het project zich uit over heel Europa. Talentvolle kinderen uit minder bedeelde gezinnen kunnen bovendien in aanmerking komen voor een studiebeurs.
©Lorraine Wauters
Benjamine De Cloedt benadrukt: “dit project is niet langer van ons”. Na de renovatie is het pand door haar geschonken aan een liefdadigheidsstichting. Ze legt uit: “het is de bedoeling dat deze school op eigen benen kan staan. De school moet duurzaam zijn en onafhankelijk van de ontwerpers.” Het economische model is gebaseerd op drie pijlers: 40% overheidsfinanciering, 30% bijdragen van gezinnen (met studiebeurzen voor kansarme leerlingen) en 30% sponsoring. Dit evenwicht werd echter recent verstoord door de beslissing in april van de Fédération Wallonie-Bruxelles om de overeenkomst met de Mosa Ballet School niet te verlengen. “De jaarlijkse subsidie is van een miljoen euro naar nul cent gegaan,” betreurt Benjamine de Cloedt, die het nieuws in de pers ontdekte nog voordat ze de officiële brief ontving. Het besluit lijkt de doodsteek te betekenen. “We stevenen af op een faillissement. We dreigen de school begin juli te moeten sluiten.”
Er wordt nu ingezet op de mobilisatie van supporters en mecenassen om het publiek van het probleem bewust te maken. “We hebben besloten om al onze emoties — verdriet, woede, teleurstelling en onrecht — te tonen en ze om te vormen in actie”, legt Benjamine De Cloedt uit. Maar zonder een politieke ommekeer zal de school haar deuren moeten sluiten en zal het unieke project elders onderkomen moeten vinden.
