De grote Franse couturier Sonia Rykiel zei graag dat “terwijl hij mode maakt, de ontwerper zijn eigen leven uitvindt”. Dit adagium past Achille Maramotti, oprichter in 1951 van het beroemde Italiaanse prêt-à-porterhuis Max Mara, als een handschoen. Zijn hele leven lang combineerde de “patriarch”, zoals hij hier wordt genoemd, een passie voor kunst en modeontwerp. Het idee om een openbare collectie van hedendaagse kunst aan te leggen kwam al in de jaren 60 bij hem op. “Hij was een grote kunstenaarsvriend. Hij werkte vaak in hun ateliers, zoals dat van Claudio Parmiggiani,” legt Françoise Steyaert uit, die verantwoordelijk is voor de PR van de collectie. Aanvankelijk werden de werken die hij kocht tentoongesteld in de kantoren van het bedrijf om de creativiteit van de werknemers te cultiveren en aan te moedigen. Sindsdien is de collectie aanzienlijk gegroeid tot een omvangrijk oeuvre dat alle grote stijlen van de naoorlogse periode tot het begin van de jaren 2000 omvat.
Abstracte expressionisten, informele kunst, Italiaanse protoconceptuele werken, Romeinse Pop Art, Arte Povera, Transavanguardia… de Collezione Maramotti, die nu enkele honderden werken telt, bestrijkt het hele spectrum van Italiaanse en internationale trends, van het Duitse neo-expressionisme tot de Amerikaanse New Geometry. De setting is op maat gemaakt. Het spectaculaire gebouw van glas en beton in Reggio Emilia, een juweel van brutalistische architectuur en industrieel design, is de voormalige productielocatie van Max Mara. “Toen de patriarch in 2005 overleed, besloten zijn drie kinderen één van zijn wensen in vervulling te laten gaan, namelijk om zijn collectie met zoveel mogelijk mensen te kunnen delen en om zijn passie voor kunst met het grote publiek te delen. Dat was ook het moment waarop de kantoren van Max Mara verhuisden,” legt Françoise Steyaert uit. “Eenmaal leeg had dit gebouw dankzij de beschikbare ruimte een groot potentieel voor het tentoonstellen van kunst, vooral monumentale werken.”
De Collezione Maramotti wordt sinds 2021 geleid door Sara Piccinini en heeft een permanente tentoonstelling van 200 werken op twee verdiepingen. De begane grond is gereserveerd voor tijdelijke tentoonstellingen. De collectie zelf is een “werk in uitvoering” dat zich ook buiten de muren uitstrekt, met name door de programmering en sponsoring. Na de tentoonstelling van Manuele Cerutti van 9 maart tot 28 juli 2024, zal de Collezione het werk van fotografe Silvia Rosi tentoonstellen in samenwerking met het Europese Fotografie Festival 2024, dat van 28 april tot 28 juli wordt gehouden in Reggio Emilia. In de herfst zal de Collezione een choreografische voorstelling ter plekke organiseren als onderdeel van het hedendaagse dansfestival van Reggio Emilia van 21 tot 24 november 2024. “The Collezione heeft een zeer sterke relatie met de stad. Het is een grote supporter. Elk jaar vindt het fotografiefestival plaats op enkele van de meest kenmerkende locaties van de stad: paleizen, kloosters en andere bezienswaardigheden. Het is een levendig festival van hoge kwaliteit dat veel bezoekers uit het buitenland trekt,” zegt Françoise Steyaert. De Max Mara Art Prize for Women, die om de twee jaar wordt uitgereikt in samenwerking met de Whitechapel Gallery, beloont vrouwelijke kunstenaars in het midden van hun carrière die wonen en werken in het Verenigd Koninkrijk. De winnende kunstenaar wordt uitgenodigd om een project uit te voeren tijdens een zes maanden durende residentie in Italië. Het werk wordt vervolgens tentoongesteld in de Whitechapel Gallery en aangekocht door de Collezione Maramotti. Onder de gelukkige winnaars bevinden zich Margaret Salmon, Hannah Rickards, Andrea Büttner, Laure Prouvost, Corin Sworn, Emma Hart, Helen Cammock en Emma Talbot. Dominique White wordt in juli 2024 tentoongesteld in de Whitechapel Gallery en vanaf 26 oktober 2024 in de Collezione Maramotti. Max Mara blijft kunst, vrouwen en mode vieren.