Muziekliefhebbers kunnen er niet omheen: Michael Guttman is een groot violist, dirigent en muzikaal directeur van talloze festivals in heel Europa.
Wat misschien minder bekend is, is dat Michael Guttman ook een groot kunstverzamelaar is. Deze passie heeft hij van zijn ouders geërfd, wier werk hij sinds hun dood als het ware verderzet. Zijn moeder heeft Matisse en Magritte goed gekend. Niet te verwonderen dus dat de Guttman-collectie, die vooral op het figuratieve gericht is, een aantal extravagante trekjes vertoont.
“Zoals er scholen van schilders zijn, zo bestaan er ook scholen van musici; Ravel is bijvoorbeeld een perfecte vertegenwoordiger van het impressionisme”, aldus de vioolvirtuoos. Het is belangrijk, en zelfs geruststellend, om zich voor de voornaamste vertegenwoordigers van deze scholen te interesseren. Ik ben opgegroeid met die associatieve benadering van muziek en schilderkunst en dat heeft mij sterk beïnvloed.”
Bij het uitbreiden van zijn collectie laat Michael Guttman zich leiden door dit idee van de school en door artistieke innovatie, ook al erkent hij dat het individualisme in het creatieve proces de ontwikkeling van collectieve bewegingen grotendeels heeft verdrongen.
“Een collectie is een kind is zijn totaliteit maar het aankopen van elke schilderij is een geboorte op zich”, aldus de muzikant volgens wie de kunst van het verzamelen niet echt verschilt van de liefdesdaad, met inbegrip van diens bezittelijke dimensie.
Zijn broer, die enkele jaren geleden naar de Verenigde Staten verhuisde, zet eveneens de familiecollectie voort. “De collectie heeft nu een lichaam en twee armen”, lacht Michael Guttman. “Als ik bij hem op bezoek ga, zie ik en voel ik onze verwantschap. Volgens mij ervaart hij hetzelfde wanneer hij mij in Europa komt opzoeken”.
Het zal niemand verbazen dat de bewuste collectie verschillende violen van Arman bevat.