Instelling. Paul Dujardin wilt van Bozar “een stad in de stad” maken.

Paul Dujardin ©Filip Naudts Courtesy Bozar

Directeur van het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel (Bozar) sinds 2002, kijkt Paul Dujardin terug op zijn mandaat en geeft enkele van zijn gedachten over de toekomst van deze instelling, die dit jaar de 90^ste verjaardag van haar opening voor het publiek viert.

Deze 56-jarige kunsthistoricus, voormalig directeur van de Brussels Philharmonic Society – nu een integraal onderdeel van Bozar met andere aangesloten bedrijven – heeft samen met de Art Nouveau-architect Victor Horta na de Eerste Wereldoorlog de dialoog tussen de wereld van de artistieke creatie en de wereld van de innovatie in een grotendeels interdisciplinaire geest “bestrooid”. “Sinds ik de leiding heb over het Paleis voor Schone Kunsten, hebben we geprobeerd de geest van de oorsprong te herontdekken, een complementariteit tussen de academie en de avant-garde. Bozar is hiervoor een heel mooi platform”, zegt Paul Dujardin, volgens wie het etablissement altijd al een roeping heeft gehad om “een stad in de stad” te worden, in lijn met de ontwikkeling van de Belgische en Europese hoofdstad.

Bij gebrek aan een echt artistiek erfgoed moet Bozar het evenement voortdurend creëren, en de missie van de directeur is dan ook om te profiteren van wat een nadeel lijkt te zijn. “We hebben een duurzame langetermijnvisie nodig. Leven van evenement tot evenement is niet zonder risico’s, ook al moeten we voortdurend nadenken over dialectiek en zeer veeleisend zijn op het gebied van kwaliteit”, zegt de General Manager. “We ontsnappen aan de verticaliteit van de grote curatoren voor een thematische en ethische horizontaliteit, met kunstenaars die zich inzetten voor maatschappelijke vraagstukken. Dankzij de vele samenwerkingsverbanden kunnen we een breed scala aan co-creaties of coproducties uitvoeren in overeenstemming met onze middelen”.

In 2019 viert Bozar naar verwachting de 450^ste verjaardag van Bruegels dood, de renaissanceschilder Bernard van Orley, maar ook Europa met de komst van Roemeense kunstenaars in het kader van het Europalia festival, Keith Haring en de nieuwe grafische vormen.